Harnessing neuroplasticity for clinical applications
مهار نوروپلاستیسیته برای کاربردهای بالینی
فلج مغزی یک ناتوانی و اختلال حرکتی است که در اثر آسیب به مغز قبل، یا در حین تولد و یا در اوایل دوران کودکی ایجاد می شود در نظر داشته باشید در حالی که خود آسیب مغزی وارد شده به مغز قابل درمان نیست، اما فلج مغزی دژنراتیو نیست و در طول زمان بدتر نمی شود.
خاصیت نوروپلاستیسیته به معنای توانایی مغز برای تطبیق و تنظیم مجدد خود می باشد؛ به طوری که عملکردهای تحت تاثیر از آسیب مغزی را می توان به مناطق سالم مغز منتقل کرد.
همان طور که کودکان بزرگتر می شوند، مغز آنها نیز بزرگتر می شود؛ اما مناطقی از مغز که تحت تأثیر آسیب قرار گرفته اند به همان اندازه باقی می مانند.
دکتر کارن پیپ در کتاب خود با عنوان “ پسری که میتوانست بدود اما راه نمیرفت “ توضیح میدهد که نسبت آسیب مغزی به بخش سالم مغز کاهش مییابد و در نتیجه پتانسیل بهبود عملکردها را افزایش میدهد.
نویسیندگان :
Cramer, S. C.; Sur, M.; Dobkin, B. H.; O'Brien, C.; Sanger, T. D.; Trojanowski, J. Q.; Rumsey, J. M.; Hicks, R.; Cameron, J.; Chen, D.; Chen, W. G.; Cohen, L. G.; deCharms, C.; Duffy, C. J.; Eden, G. F.; Fetz, E. E.; Filart, R.; Freund, M.; Grant, S. J.; Haber, S.; Kalivas, P. W.; Kolb, B.; Kramer, A. F.; Lynch, M.; Mayberg, H. S.; McQuillen, P. S.; Nitkin, R.; Pascual-Leone, A.; Reuter-Lorenz, P.; Schiff, N.; Sharma, A.; Shekim, L.; Stryker, M.; Sullivan, E. V.; Vinogradov, S.
10.1093brainawr039.pdf_1681812873_59921_11581_1629.zip0.39 MB |